De indruk die onze vrijheid maakt..

 Vanmorgen kwam onze middelste dochter (bijna 7) aan mijn bed:’ Goedemorgen mam, ik heb nog wat vragen over 4 mei.’ Gisteren hebben we, nadat er op de dag verschillende 4 en 5 mei elementen naar voren kwamen in onder andere de kidsweek, de 5 mei quiz op Squla en de vragen die dit allemaal opriep, voor het eerst bewust naar de uitzending van de dodenherdenking op televisie gekeken. Dit maakte veel indruk. Kijkende naar de koning en koningin ‘Waarom is iedereen in het zwart?’ ‘Dat meisje heeft vast geknoeid’ toen ze het scouting meisje met nat uniform zag. ‘Hoe lang is eigenlijk twee minuten en moet ik stil zijn?’ ‘Waarom heeft de ene krans meer linten dan de andere?’ Bij het naar bed gaan ook nog een traan; het monument op de Dam heeft blijkbaar spannendere afbeeldingen dan ik dacht of gezien heb.

En dan die vragen: ‘Moesten vrouwen ook meevechten?’ en ‘Vocht er niemand terug tegen Duitsland?’ Gisteren kwam mijn opa ter sprake, haar oude opa en hoe hij zich onttrok van zijn dienstplicht. ‘Waar zat hij eigenlijk verstopt?’

‘Ik zou een onzichtbare kooi om Duitsland heen zetten waar alleen passagiers doorheen kunnen.’ Als dat toch de oplossing was.. ik laat haar weten dat het een mooie oplossing zou zijn.

‘Waar is er nu nog oorlog?’ vraagt ze me. ‘In Afrika toch?’ ‘Waarom eigenlijk?’ Ik vertel haar hoe belangrijk het is om iedereen in zijn waarde te laten, om verdraagzaam te zijn en om met elkaar te blijven praten. Dat iedereen voor een geloof mag kiezen en een ander daarin respecteert, over en weer. Dat het niet gaat om wat je aan de buitenkant ziet maar om wat er van binnen zit.

Onder de indruk kleden we ons aan. Onder de indruk van elkaar; zij van mijn antwoorden op haar vragen en ik van haar gedachtes en ideeën die bij ieder antwoord verder rollen. Samen hijsen we onze Nederlandse vlag en vieren we vandaag onze vrijheid.