De peuter en de robot

Een tijd geleden namen veel mensen om ons heen een robot-stofzuiger. Dit leek ons ook wel wat dus om het uit te proberen, kochten we een redelijk goedkope. Zo een die niet zelf terug naar het station gaat maar midden in de woonkamer gaat staan piepen om te zeggen dat zijn batterij leeg is. We hebben hem even gebruikt maar uiteindelijk is hij in een hoek in de kamer komen te staand en keken we er niet meer naar om..

..Tot onze peuter hem ontdekte. In eerste instantie was hij tevreden met het uit elkaar halen en in elkaar zetten van de stoffilter. Wat later ontdekte hij de aan-knop. De robot gaf wat knipper lampjes om aan te geven dat hij leeg was. Dit gaf een korte periode voldoening. Afgelopen week riep de peuter dat er nieuwe batterijen in moesten. Dus ben ik opzoek gegaan naar de lader. Toen kwam het lesje geduld voor de peuter want de robot heeft een paar uur nodig om vol te laden.

Vanmorgen was het dan eindelijk zo ver: de robot mocht aan! Hij werd richting ieder hoekje gevold, spullen werden aan de kant gesleept zodat de robot er door kon en later werd de robot begeleid door een peuter die er half boven op zat.

Resultaat: een kamer vol verschoven spullen.. Maar hé: de vloer is stof- en kruimelvrij!

Reacties

Populaire posts van deze blog

‘Uit’ die Corona-blues

Verkouden 🤧

Schermschema?!